Ομαδική εισβολή έκανα στο 1ο παγκόσμιο κύπελλο, χρησιμοποιώντας όλους τους λογαριασμούς μου.
Εκτός από την κύρια μου ομάδα, τον ΝΙΚ, στις άλλες δεν είχα τον χρόνο για να ασχοληθώ με τα τουρνουά προετοιμασίας αν και σε κάποια έτυχε να παίξω αρκετά ματς και να πάω με αξιοπρεπή ομάδα, πάνω από 100%.
Για τον ΝΙΚ, ξόδεψα περίπου 60-70 τόκεν και πάνω από 100 πράσινα για να παίζω επαναληπτικά ματς, για τις άλλες ομάδες μου κάτι ψιλά.
Δεν είχα χρόνο για να βλέπω τα παιχνίδια προετοιμασίας, απλά ξεκινούσα ένα ματς και μετά άλλαζα λογαριασμό για να προλάβω. Μόνο με τον ΝΙΚ παρακολούθησα αρκετά ματς.
Αν έβλεπα ότι σε ένα ματς είχα κακή μέρα, έβγαζα την έντονη πίεση και άλλαζα 3 από τους καλύτερους μου παίκτες για να εξοικονομήσω κατάσταση για τον επόμενο αγώνα.
Αν έβλεπα ότι σε 2 συνεχόμενους αγώνες ειχα κακό ζάρι, μετά έβαζα αγώνα με δύσκολη ομάδα ώστε να επωφεληθώ με τυχόν αλλαγή του ζαριού και εύνοια της τύχης.
Χρησιμοποίησα την τακτική που διάβασα σε ένα ποστ – επειδή οι παίκτες χάνουν πάνω από 40-45% κατάσταση, όταν είχα την ομάδα έτοιμη για αγώνα, με πάνω από 30%, ξεκινούσα και οι παίκτες μου στο τέλος είχαν 0% (γιατί χρησιμοποιούσα έντονη πίεση).
Δεν είδα κάποια ιδιαίτερα πεσμένη απόδοση λόγω χαμηλής κατάστασης. Μάλλον η τύχη έπαιζε τον πρώτο λόγο γι’αυτό όσο μπορούσα έβαζα αγώνες.
Δεν πήγαινα με 4Χ10% μπόνους στα ματς προετοιμασίας, συνήθως το πήγαινα από 0% στο 4% με την πρώτη προπόνηση και όταν μηδένιζε το ξαναανέβαζα στο 4%.
Στο τουρνουά, το κρατούσα όμως στο 8% ή 10% γιατί είχαμε μόνο 1 ματς την μέρα ή τις δύο μέρες.
Επειδή τσατίστηκα με την κλήρωση (είχαν πει ότι προπονηθείτε και πάτε με δυνατές ομάδες αλλά τελικά έγινε γκρουπάρισμα βάση ποιότητας) όπως και το ότι είχαμε μποτ ομάδες, αποφάσισα να μην παρακολουθήσω κανέναν αγώνα.
Αλλά είχα την ομάδα στημένη κανονικά και αν προλάβαινα, έκανα μια προπόνηση για να κρατήσω το μπόνους.
Ένα λάθος που έκανα (ξέχασα μάλλον), ήταν να ορίσω τους 5 παίκτες των πέναλτυ με αποτέλεσμα να βαράνε όποιοι να’ναι. Ε, θα μου πεις τώρα αν δεν σε θέλει, οι παίκτες φταίνε, τες πα.