Ο ανίκητος αντίπαλος

[Cloverfield]

Κληρώθηκα και φέτος με τον πρωταθλητή της προηγόυμενης χρονιας που μου έφαγε τον τίτλο.
Ισάξιος αντίπαλος σε q αλλά μοιάζει να έχει μαζί μου το κοκκαλάκι της νυχτερίδας. (3/3 ήττες όλες στο γκολ και συνήθως με ελαφρώς καλύτερα στατιστικά)

Σύστημα αντιπάλου: 3w-5-2v , δεν παίζει κανένα άλλο σύστημα. Δυνατά φορ και δυνατά πλάγια AM
Σύστημα μου: 3-2-2-2-1 butterfly , παίκτες φουλ ηθικό, ξεκούραστοι και με bonus νίκης, normal, short passes από τα πλάγια, high pressure (με low το ειχα δοκιμασει και μου τα έβαζε από μικρή περιοχή)

Το παιχνίδι:
Ξεκίνησα καλά, 1 φάση καλή, και ένα κόρνερ που παίρνω το σουτ από από το 1 μέτρο και ο top performer μου την στέλνει άουτ... χμμ εκεί αρχιζω να ανησυχώ..
Στο 11' το τρώω σε κανονική φάση μέσα στην περιοχή μου.
Αρχίζω να έχω πολλές ευκαιρίες. 1-1 στο 35' και συνεχίζω να έχω ευκαρίες.
69' , ενώ χάνω ευκαρίες.... κόρνερ ο αντίπαλος και τρώω γκολ (είχα αμυντικό για κεφαλιές)
Συνεχίζω ευκαρίες όπου οι top performers μου ήθελαν να με τρολάρουν και έστελναν τετ-α-τετ πάνω από τα δοκάρια...
Ισοφαρίζω 84'
Κερδίζει φάουλ ο αντίπαλος στο 89' και το βάζει (2 αμυντικοί - τείχος στην 11άδα μου)
2-3 τελικό.

Παιδιά βοήθεια κοντεύεινα με τρελάνει ο τύπος.