ας ξεκινήσουμε με κάτι βασικό.
πως βάζουμε με νέα θέση ή ειδική ικανότητα σε ένα νέο μας παίκτη.
καταρχήν να πω ότι ο παίκτης πρέπει να είναι «γρήγορος» και καλό θα είναι να είναι 18-19 χρονών για να τον έχουμε για αρκετές σεζόν. να αξίζει η επένδυση.
παλιά, τα κριτήρια ήταν απλά.
βάζαμε μια άσκηση σκληρή ή πολύ σκληρή (για να μην κάνουμε εκατό επαναλήψεις κιόλας) κατά προτίμηση να είχε ένα υψηλό επίπεδο. δηλ. μια άσκηση με επίπεδο χρυσή σφαίρα απέδιδε λίγο καλύτερα από μια άλλη με τρεις σφυρίχτρες.
τώρα με τα νέα δεδομένο, δεν μπορούμε πλέον να χρησιμοποιούμε την άσκηση τερματοφύλακα για να δώσουμε εξτρά θέση σε κάποιον άλλο παίκτη. θα χάνουμε κατάσταση και δεν θα κερδίζουμε τίποτα.
το άλλο που πρέπει να προσέχουμε, είναι να προτιμούμε ασκήσεις όπου ο παίκτης μας έχει χαμηλά τις αντίστοιχες ικανότητες του.
παράδειγμα
θέλω να βάλω σπεσιαλίστα φάουλ στον van persie
στον παίκτη μου είχα ανεβασμένες πολύ το σουτ-τελείωμα-σέντρα-κεφαλιές, επειδή έβαζα συνέχεια την άσκηση παιχνίδι από τα άκρα.
έτσι όταν πήγα να βάλω αυτή την άσκηση για να πάρει μόνο πόντους στην ειδική ικανότητα, ο παίκτης μου πήρε μόνο μια στις 4 προπονήσεις.
όταν έβαλα την άσκηση αντεπιθέσεις, πήρε 3 σε 4 προπονήσεις. σε αυτή την άσκηση είχε μεν ανεβασμένα το τελείωμα και την σέντρα αλλά είχε χαμηλά την δημιουργικότητα και την πάσα.
όταν έβαλα όμως το πίεση όπου είχε πολύ χαμηλά τις γκρι αμυντικές ικανότητες, τότε διέπρεψε.
πήρε 5 πόντους σε 4 προπονήσεις.
οπότε αν θέλουμε να δώσουμε εξτρά θέση ή ειδική, διαλέγουμε άσκηση που ο παίκτης μας έχει χαμηλές ικανότητες(άσχετα αν είναι γκρι ή άσπρες).